Dit wordt het laatste stukje tikwerk van mij. We zitten nu in Antigua en ik vat de twee dagen hier samen.
Woensdag gaan we richting thuis.Donderdag zijn we thuis, dat is allemaal niet zo spannend. (hoop ik tenminste)
Wat hebben we maandag en dinsdag hier in Antigua beleefd.
Het is een oude stad, erg veel ruïnes als gevolg van de aardbeving die ook het einde van het hoofdstad zijn inluidde.
Maandag is er een excursie met een soort van kippenbus. Dit is voor onze Igor ook de eerste keer, en naar zijn reactie te zien zal het zeker niet de laatste keer zijn.
Het vervoer is zoals gezegd een kleine uitvoering van een kippenbus, bankjes staan iets meer uit elkaar, maar voor de rest is het echte spul.
Eerste stop is, hoe kan het ook anders, het kippenbus-busstation. Deze is gesitueerd naast de markt.
Een zee van die bussen, de een nog kleurrijker dan de andere. Er worden wat foto’s gemaakt, en we laten de kans niet schieten om ook bovenop deze bus te klauteren voor een beter overzicht.
Hierna gaan we door naar een werkplaats waar kippenbussen omgekat worden voor gebruik in dit land.
Het is een hoge, donkere schuur volgestouwd met bussen in diverse staat van ontbinding c.q. opbouw.
Het gereedschap is eigenlijk allemaal er simpel, wat zetbanken, een lasapparaat, een compressor, veel slijpschijven en wat handgereedschap.
Toch worden met die eenvoudige middelen complete bussen gestript en weer in elkaar gezet.
Een van de bussen is betrokken geweest bij een ongeluk, een van de voorwielen staat op een heel andere plaats dan de ontwerper bedacht heeft. Chassis ontwricht, veel plaatschade. Maar de monteurs zien daar allemaal geen probleem in.
Beetje slopen, beetje heet stoken, beetje persen en slaan en dan moet ie de weg weer op kunnen.
APK, Arbo en milieuregels lijken hier niet te gelden.
Volgende stop is het Valhalla, niet de bovenwereld waar iedere Maya het over heeft, maar een macadamia farm.
Een veertig jaar geleden opgezet door wat "hippies" uit Amerika, mensen met het hart op de juiste plaats.
Het is niet alleen een macadamia-farm, maar ook een project om andere mensen een betere toekomst te geven.
Ze delen eten van hun bomen uit aan arme boeren, deze kunnen met de opbrengst van de noten hun leven ietwat verbeteren.
Daarnaast schijnt macadamia een tovernoot te zijn, vol met omega-zuren, vet, olie, koolhydraten. Wat zou een mens nog meer willen hebben dan dit. We ontmoeten een van de oprichters, een vrolijk ouder mannetje die vol zit met grappen, maar zich wel erg veel zorgen maakt over de klimaatverandering. Bomen bloeien nu op tijden waarop ze dat niet behoren te doen, de regen komt of niet of op heel andere tijd dan normaal was. Hij ziet het klimaat nog in zijn tijd hier op de aardkloot in elkaar storten, en hij is nu 76.
We bekijken de farm, men heeft hulpmiddelen die eigenlijk door ieder ietwat handige boer in elkaar te zetten zijn. Ook weer zo'n dingetje om mensen de gelegenheid te kunnen geven om hun eigen toekomst te kunnen maken.
Na de farm gaan we naar een jadefabriekje, hier wordt alles op een iets eenvoudiger gedaan dan in de fabriek in Antigua.
Wederom kleine uitleg en dan door naar de toonkamer. Er worden goede zaken gedaan. Een mooi groot masker wisselt van eigenaar. De man die het gemaakt heeft is zichtbaar geëmotioneerd.
Een deel van de opbrengst wordt geïnvesteerd in de lokale gemeenschap.
Na het jade een bezoekje aan een kleine wijnmakerij. Men maakt daar wijn door suikersiroop te koken met allerlei vruchten.
Ook dit is een lokale coöperatie, de opbrengst helpt meerdere gezinnen.
Als besluit bezoeken we een chocoladewerkplaatsje. Ook weer een plaatselijk iets
Hier is het de bedoeling dat we zelf wat chocolade bereiden om chocowater mee te kunnen maken.
De Maya's gebruikten al chocolade, maar deden dit op een andere manier dan wij. De chocolade bonen werden gerijpt, geroosterd, gepeld en dan in zijn geheel fijn gerold tussen een verwarmde stenen plaat en een roller.
Daarna werd dat gemengd met peper en wat honing opgelost in warm water. Uiteraard was dat weer een drankje voor de elite.
Voor ons is de peper vervangen door veel suiker. Smaakt goed, we krijgen onze eigen plak mee voor thuis.
Al met al was het een afwisselende excursie.
De rest van de dag en de daaropvolgende dag wordt gebruikt om uit te rusten en om de plaats te verkennen.
We gaan weer richting kippenbussen, de grote overdekte markt in. Onvorstelbaar, allemaal kleine kraampjes of geen kraampjes. Vlees wordt hier bij voorkeur ongekoeld bewaard en verkocht, groentes komen zo van het land.
Er is hier echt van alles te koop van eten tot pannen, van kleren tot van die poppen die je stuk slaat.
Daarna zakken we af richting binnenstad.
Antigua is een oude stad, koloniaal van opbouw, veel oude huizen met grote patio’s. Aan de buitenkant niet veel te zien, aan de binnenkanten des te meer. Restaurants, galeries en hotels zijn daar te vinden.
Er worden enkele kerken bekeken, we gaan naar de ruïnes van een oud klooster waar een tres chique hotel in gesitueerd is.
Grote tegenstellingen.
Vanavond onze laatste maaltijd met de groep, uiteraard exclusief onze verstekeling.
We nemen dan formeel afscheid van Igor, onze gids. Hij heeft ons op een onnavolgbare wijze over de pan-american-highway door zes landen geloodst. Ik zou willen dat iedere gids zo'n drive had.
Morgen gaan wij nog even in Guatemala-stad wat poppetjes scoren voor onze Belgische. Igor heeft ze gespot, maar dorst ze niet mee te nemen. Voor ons nog een leuke besteding van de extra tijd die we moeten doorbrengen voor ons vliegtuig vertrekt
We vertrekken woensdagnacht om 3:00 met de groep vanuit het hotel, hun vliegtuig gaat 6:00, dat van ons om 11:00.
31 dagen uit en thuis is lang genoeg geweest en toch omgevlogen.
We hebben het met deze groep getroffen, bijna iedereen deed sociaal mee, humor lag overal bovenop.

Het is goed geweest zo.