Ontbijt gaat iets beter georganiseerd dan alles wat gisteren gebeurd is.
We zitten net in een periode tussen enkele groepen in. Buffet bestaat uit fruit, rijst/bonen, eieren, wentelteef, ham en toast. Wijze van afrekkenen mag bekend veronderstelt worden.
Bus is weer opgetassed, zeiltje zit er omheen. We zijn weer onderweg. Kleine stop onderweg bij een benzinestation.
Lekker een waterijsje gescored. We volgen weer een stuk van de Pan American Highway. Veel bedrijvigheid rond die weg.
Dit loopt van industrie tot landbouw. Grote velden met rijst, zo hier en daar silo's om ze op te slaan.
Verkeer is hier voornamelijk bussen, zowel de kippenbussen alsook diverse busjes met toeristen zoals wij. Ook heel veel zware vrachtwagens, pickups en motoren. Particuliere wagens zijn er niet zoveel, die zie je weer meer in een stad.
Nog een stopje om naar de rij vulkanen te kijken, boven een van die dingen hangt een mooi wolkje. Dan weer de weg op, klein half uurtje naar Leon.
Hotel in Leon is Austria, deze wordt daadwerkelijk door een Oostenrijker gerund. Grundlig dus. In het hotel treffen we een andere Sawadee groep die alleen Costa Rica en Nicaragua doen, reis is ook wat korter.
Ons jongste lid is ruim ouder dan de oudste van die groep, bestaat ook voornamelijk uit singles, is maar een stel bij.
Ze gaan nog naar isla de Ometepe en Granada, er worden dus tips, do's en don't's uitgewisseld.
Maar daar zijn we nog niet. Zodra wij de sleutel hebben, zetten we onze bagage op de kamer en vertrekken richting Seeing Hands. Dit is een gelegenheid waar je door blinde mensen gemasseerd kan worden. We krijgen de richting van Igor, het ligt naast Via-Via. Bij Seeing Hands blijkt dat deze op zaterdag om 12:00 sluit tot maandag de deur weer open gaat.
We moeten nog eten en strijken dus neer bij Via-Via, dit is een keten van ontmoetingsplaatsen voor reiziger, opgezet door een Belgische organisatie. Bestaat uit een hostel, bar en restaurant. Een deel van de opbrengsten worden weer terug gegeven aan de lokale gemeenschap door in bv onderwijs te investeren.
Mooie woorden, maar voor ons nu even een plaats om iets te eten en te drinken. Het drinken moet een Tona worden, lokaal pilsje, maar de dame die ons helpt raad dat af. Gisteren is er een groot feest/concert geweest en de biervoorraad is nog lauw. Maar er is een alternatief, een craftbiertje uit de tap. De keuze is reuze, Blanco of Negro, amber of stout.
We gaan voor beiden, doen een intensief vergelijkend onderzoek en de Blanco komt als winnaar uit de bus.
Als lunch een ceviche mixta. Het smaakt allemaal uitstekend, de eigenaar van deze Via-Via, Dirk, komt nog even langs en we melden dit dan ook aan hem. Blijkt dat hij over enkele momenten de eigenaar is, overdracht van deze zaak zal zo plaats vinden.
Terug naar het hotel en wat typewerk voor dit blog. Onderwijl praten we ook met de andere groep, komen onze medereizigers terug van hun tocht door de stad. Enkele van hun zijn naar een museum geweest dat over het verzet in de Sandinistische tijd verhaalt. Rondleiding gehad door el commandante, een oud mannetje met een pet en 3 sterren.
In de acond met een groepje terug naar Via-Via, bier is vrij vlot op tafel, de gerechten nemen wat tijd. Nica-tijd, bij alles moet je een of meerder uren optellen. Het komt wel op tafel en als goedmakertje komt Dirk met een rondje koffielikeur van het huis. Eind goed al goed.
We rollen terug naar het hotel. Morgen uitslapen, maar niet te lang. Om 9:00 is er een processie. Het is dan Palmpasen.