fena-in-midden-amerika.reismee.nl

Een karretje op het zandpad.

Wederom wakker voor de wekker. Geen straf dat vogelgeluid, daarnaast is het hier om 6 uur al licht.
Wat koetelen op de kamer, douchen en dan op tijd richting ontbijt.
We nemen die tot ons terwijl er een macht aan kleine en grote vogels om ons heen vliegen.
Regelmatig wordt het ontbijt onderbroken om een foto te maken.
Na het ontbijt de koffers naar de bus gebracht. Deze worden aan een touw omhooggesjord, op het dak gelegd en vervolgens met een groot zeil en spanbanden water en stormvast gezet.
8:00 was het geplande vertrek. De dag in de bus begint, zoals de vorige en ik denk dat dat de routine wel zal worden, met een uitgebreide briefing voor deze dag en vervolgens een uiteenzetting over andere zaken die van belang of interesse kunnen zijn.
Verkeer is hier niet geheel zonder risico, onder weg komen we twee ongelukken tegen. Meteen vanuit het hotel zien we wat autos stilstaan. In de berm ligt een motor en de bestuurder ligt er roerloos naast. Niet echt een goed begin van de tocht.
Enige tijd verder is er een auto de bocht uitgevlogen en balanceert op de rond van een greppel. De wagen is leeg, dus het is blijkbaar eerder gebeurd. Wij rijden vandaag van Fortuna naar Monte Verde, hemelsbreed een stukje van niets, ware het niet dat er bergen en een meer tussen liggen en er daar geen wegen doorheen gaan.
Wij moeten dus om het meer Arenal rijden, waarbij de laatste uren over een dirtroad zullen gaan.
Uitzicht, groen en water. Omgeving: veel Duits-achtige bakkerijen en allerlij stijlen woningen.
Dit stuk is populair bij "buitenlanders", ze kopen een, overigens prijzig, stuk grond en bouwn een stukje Heimat of hoe het thuis ook mogen heten.
Voordat we de zandweg opgaan een stop bij cafe Macadania. En inderdaad, ook alllerlei terplekke gemaakt gebak. Dit naast een goede kop koffie, ook in allerlei verschijningsvormen, van Americano tot frapee.
De zandweg valt in het begin erg mee, het uitzicht is weids en groen. .
Maar aan alle voorspoed komt een eind. Men is bezig met wegwerkzaamheden. Dit houdt in dat we ten eerste een tijd staan te wachten en ten tweede dat men nog niet klaar is met deze werkzaamheden. Ergo onze vullingen stuiteren bijna uit onze kiezen.
Aangekomen in Santa Elena checken we in in ons hotel. Uiteindelijk in een leuke tuinkamer. Deze is echter nog niet klaar.
We eten dus maar iets in een naarbij gelegen soda. Vanmiddag gaan wij met z'n tweeen de omgeving verkennen vanaf de rug van een paard.
De rest van de groep doet andere zaken, waaronder een schemerwandeling in het bos.
We worden met de bus richting paarden gebracht.
Groepje is klein, alleen wij en James en Cathy, Engels, beiden nog nooit paard gereden, sterker Cathy is een beetje bang voor paarden.
Ik krijg het grootste paard van het gezelschap, eigenlijk het paard van de gids.
Paarden zien er verzorgd uit, materiaal is eenvoudig maar goed. We rijden zonder bit desondanks reageren ze goed op aanwijzingen. Leuk om weer eens op de rug van zo'n beest te zitten. Tocht is een uur of twee, kleine stop voor zonsondergang. We worden naar het hotel terug gebracht en eten op tijd (19:00).
Dit nog even typen, fotos uitzoeken en het geheel plaatsen
Bye bye, zwaai zwaai.

Reacties

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!