fena-in-midden-amerika.reismee.nl

over kippenbussen en roodhuiden

Het wordt een saai verhaal mensen, alweer vroeg uit de veren. We waren al ruim voor de wekker wakker, huisjes zijn gehorig en waarschijnlijk was een van de buurmannen ook erg vroeg op.
Wij hebben als stel een huisje, alleen reizende worden per sekse per twee in een kamer ondergebracht, je kunt dat voorkomen door een meerprijs te betalen. Bij ons is dat maar 1 man, er zijn 5 stellen en 5 loslopende mannen. Sommetje komt dus precies uit.
Waarom zo vroeg, nu we gaan vandaag een stukje vliegen, van Flores naar Guatemala-stad. Onze bus is eergisteren al vooruitgegaan. De vlucht is om 7:35, het toch best een stukje rijden dus we moeten wederom op tijd vertrekken.
Over de rit kunnen we kort zijn.
Het vliegveld zelf is klein maar bezit een redelijk restaurant. Onze Igor heeft geregeld dat dit al open is.
Normaal gesproken wil men onze ruimbagage doorzoeken op verboden items zoals schelpen, koraal en schildpadschilden. Het mannetje dat dit moet doen is nog niet aanwezig, en dus gaan de koffers zonder controle door.
Ontbijt was goed, wat beter was is dat de router van Igor ook aan stond, heb dus vanmorgen wat verhalen en foto's kunnen plaatsen.
Na ontbijt door de controle naar de gate, vliegtuig staat al klaar. Sterker, er boarden en vertrek is voor op schema.
We vlogen met een ATR van Avianca, een Colombiaanse firma. Daar kunnen bijvoorbeeld Air Italia en United nog heel wat van leren. Attent personeel en ondanks de korte vluchtduur, klein uurtje, toch een lunch box en wat drinken.
Ikzelf krijg stoel 19K toebedeeld. Verdeling is wel wat typisch 19A en C, dan gangpad, 19D en K.
Voor in het vliegtuig zijn erg riante plekken onbezet. Na een beetje smoezen met de stewardessen kan ik ook daar gaan zitten. Ruim plek voor de benen en een stoel voor de rugzak. Piloten zijn ook wel in voor een gebbetje, dus kleine rondleiding op de bok. Weliswaar op de grond, want veiligheid staat duidelijk hoog in het vaandel.
In Guatemala moeten we heel even wachten op de bus, er staat er wel een heel mooie, maar die zit niet in onze reis.
Dit soort bussen noemen ze ook wel een kippenbus. Dit omdat er van alles in vervoerd word. Je komt ze dus ook regelmatig tegen met levende have op het dak, net als de rest van de bagage. De bussen zelf zijn meestal meer dan bomvol.
In onze eigen Chinezenbus krijgen we van Igor een uitleg over het openbaar vervoer in deze contreien.
Kippenbussen zijn schoolbussen vanuit de USA die daar al de nodige vlieguren hebben gemaakt. Ze komen deze kant op, aangeschaft door kapitaalrijke personen. De bussen worden hier gepimpt, het interieur wordt aangepast, lees meer banken en minder ruimte, er komt een dakopbouw en de bus krijgt een vrolijk kleurtje.
Daarna gaan ze de verhuur in. Een chauffeur en zijn ayudante gaan de bus op een vast traject uitbaten. Hiervoor betalen ze een vaste vergoeding aan de eigenaar, betalen de brandstof en moeten uit de kosten komen door zoveel mogelijk mensen in hun bus te krijgen. Probleem is alleen dat zij geen alleen recht op de route hebben, er rijden meerdere van die bussen.
Gevolg is een keiharde strijd, de bussen gunnen elkaar de ruimte op de weg niet, rijden veel te hard en snijden regelmatig ander verkeer om maar als eerste bij een eventuele passagier te kunnen zijn. Dit alles om maar uit de kosten te komen en een redelijk loon over te houden. Naast dit alles worden deze bussen ook regelmatig overvallen vanwege het cash-geld en zijn er bendes actief die beschermingsgeld vragen.
Passagiers stappen overigens overal en nergens in en uit. De ayudante klimt al rijdend het dak op om eventuele bagage, waaronder manden met kippen en eenden, groenten etc. naar beneden te gooien zodra de bus stil staat.
De bus stopt ook doodleuk op de rijstrook van de grote weg, in dit geval de Pan American Highway.
Gevolg is dat men zich hier een wat vreemde rijstijl heeft aangemeten. Doorgaand verkeer rijdt in het algemeen op de linkerhelft van de weg, ingehaald wordt er op de rechterhelft. Dit komt ook omdat de rechterweghelft echt heel slecht is.
Geld voor onderhoud verdwijnt bij voorkeur in de zakken van de politici en andere types die al teveel geld hebben.
Corruptie houdt dit soort landen in zijn greep en verhinderd elke vooruitgang zolang de grootbezitters dit niet zien zitten.
Openbaar vervoer is ook zoiets. Dit wordt in principe geregeld door de kippenbus en de tuktuks. In een ver verleden is er een spoorweg geweest, maar die werd alleen als melkkoe beschouwt. Geen onderhoud, op enig moment besloot een president het materiaal allemaal maar te verkopen als schrot, leverde hem meer op dan het in stand houden.
Maar goed, de reis vandaag gaat naar Indianengebied. Een Maya-gids legde ons enige tijd geleden uit dat de Maya's zich ook roodhuiden noemde.
Indianen en Maya's zijn aan elkaar verwant. Deze populatie is in een ver verleden over de toen nog bestaande landtong tussen Rusland en Alaska het continent in getrokken.
Deze mensen hebben een Mongoolse oorsprong, de huidige Indianen zijn nog steeds kleine mensjes met ander trekken dan wij hebben. Ze lopen voor een groot deel nog in traditionele kledij. Dat heeft natuurlijk ook met de toeristen te maken.
We worden echt overal belaagd door vrouwtjes en kinderen, die allemaal dezelfde waren aanbieden. Men vraagt er belachelijke prijzen voor. Afdingen is echt hard nodig, en wordt ook hard gespeeld.
In het begin wel leuk, maar op een gegeven ogenblik begint dat geleur echt stront vervelend te worden. Zelfs tijdens het eten blijft men hardnekkig waren opdringen. Zouden ze nu echt niet in de gaten hebben dat ze hun eigen glazen ingooien op die manier.
We worden zo ook aangesproken door kleine apen, 8 tot 10 jaar oud. Ze gedragen zich echter al doorgewinterde zakenmannen.
Hoewel, ze trekken als een front op, maar als er iets verkocht wordt is dit front opeens gebroken en staat er een sip te kijken. En dat terwijl hij het meeste van de onderhandelingen voerde, hij sprak al een redelijk woordje Engels.
Hotel in Panajachel is eenvoudig, kleine kamer, klein bed, geen ventilator. Ligt wel op loopafstand van het meer van Atitlan. Dit meer is ontstaan nadat er een vulkaan ontploft is. De krater heeft zich met water gevuld. Ding is 12 bij 8 km, best groot dus. Aan dit meer liggen 3 andere vulkanen, maar die zijn door de continue aanwezige waterdamp niet te zien.
Het meer en de dorpjes rondom het meer gaan we morgen verkennen, voor nu bezoeken we het plaatsje zelf.
Omdat we nog wel enkele dagen in Guatemala blijven besluiten om wat lokale roepies, Quetzales, aan te schaffen.
Dit valt om de dooie donder nogal niet mee. De geldautomaten weigeren stelselmatig om onze pasjes te erkennen.
Als het met een hoop overredingskracht dan eindelijk gelukt is, spugen die dingen alleen biljetten van 100 uit.
Geen schokkende hoeveelheid, 100 quetzales komt overeen met 11 Euro, maar toch te veel om op de straat of op een markt iets te kopen.
Bij de gratie god kunnen we bij een bank wel 200 van die roepies omwisselen in kleinere coupures.
Maar we hebben geld en morgen lonken de markten...
Eten doen we bij een Uruguayaans restaurant. Echt een verademing, de cocktails bevatten eens voor de verandering alcohol in plaats van limonade, de bestellingen komen snel en compleet op tafel.
Een stel besteld gezamenlijk een salade en een burger, tot onze verbazing worden zowel de salade alsook de burger verdeeld over 2 borden geserveerd. En dit zonder vragen. Vlees is goed, garnituur bestaat uit gekookte aardappel, bietjes, wortel en sperzieboon, alles beetgaar. We zijn na bijna 4 weken Midden-Amerika echt onder de indruk.
Voeg daarbij dat er twee gitaren en bijbehorende stemmen zoetgevooisde muziek maken, ik weet denk wel waar we morgen eten.
Plaatsen van deze aflevering zal wel weer op een andere datum/plek gebeuren. Internet is hier zwak en zeer wisselend.
Wij gaan ons bedje in. Hebben signalen afgesproken zodat we tegelijk omdraaien om te voorkomen dat we eruit vallen.
Ben benieuwd wat deze nacht ons gaat brengen.


Reacties

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!