fena-in-midden-amerika.reismee.nl

Stenen, stenen en nog eens stenen (2 dagen)

We zitten nu in Tikal, een ecco-lodge noemen ze het. Kleine huisjes in een parkachtige omgeving, dat vervolgens in de jungle gesitueerd is. Allerlei rare geluiden dus.
Maar even terug naar de reis van Caye Caulker naar Belize naar Tikal.
Er stonden in Caye Caulker wel erg veel mensen te wachten op de ferry van 8:00. We werden in een extra bootje gedirigeerd.
Wel apart, moesten we in de grote zwemvesten aan in een dichte omgeving, zo zitten we hier zonder zwemvesten, ook niet in het zicht, in een open bootje. Bootje gaat natuurlijk weer 50a 60 km/uur over het water. We nemen een iets ander route, wat meer beschut.
Halverwege de tocht komen we een ander bootje tegen, we minderen vaart en laten die langszij komen. De Captains wisselen hier van boot. Ieder blijft zo lekker op zijn eigen stukje grond.
Overtocht ging voor de rest voorspoedig. Onze bagage past niet in dit bootje, die komt met de grotere. In Belize moeten we dus wel enige tijd wachten op de bagage. De bus uit Guatemala staat bij de grens. Dus we overbruggen die afstand met een lokaal gehuurde bus, aanhangwagen voor de bagage. De chauffeur probeert de extra wachttijd die we opgelopen zijn door de bagage in te lopen. Tenminste dat hoop ik maar, anders heeft hij wel een erg sportieve rijstijl.
Grensformaliteiten verlopen redelijk vlot vandaag. Transfer naar onze China-bus en we zijn weer onderweg.
Onderweg kom je, maar dat was ook al in Belize, redelijk wat verwijzingen tegen naar Maya-sites. Tikal ligt midden in de bush, geen telefoonbereik, geen stroom en water, geen internet, alles moet zelf geproduceerd worden.
Onderweg stoppen we voor een lunch en om wat voorraad in te kunnen slaan. In de stopplaats is vandaag geen stroom. De kaart is dus beperkter.
We rollen het park binnen, doen een koffie in het koffiebarretje in het ontvang-centrum. Dit apparaat werk met gas voor verwarming en handkracht om de waterdruk voor bijvoorbeeld een espresso op te wekken.
Energie is hier maar op beperkte tijden, dus dan is er ook stromend water.
Voor de rest is het ok, er is een bar, een restaurant, een fan op de kamer en een eigen douchecel.
Het lijkt er zelfs op dat we de bron van het internet ontdekt hebben, er staat een wegwijzer met dit erop tenminste.
Valt in de praktijk echter heel erg tegen
We zijn vandaag om 6:00 het park ingegaan. Wekker stond dus weer op tijd, alleen worden we wakker in een donkere omgeving.
Geen licht, geen water, geen fan voor de koelte. Langzamerhand wordt het lichter. We verzamelen voor het hotel en gaan gezamelijk met een gids het park in.
Zoals normaal veel uitleg, veel bomen en beesies, maar de huisies komen ook aan bod. In dit geval de tempels, pyramides en paleizen uit de Maya-periode hier die duurde tot ongeveer het jaar 900 volgens onze jaartelling.
Het is wederom achterlijk hoe bezig die Maya's geweest zijn. Het complex ritselt van de structuren. En als je dan ook nog eens beseft dat men er ook een handje van had om om de zoveel jaar er een nieuw gebouw overheen te bouwen, is het echt een indrukwekkende prestatie geweest.
Ook indrukwekkend zijn natuurlijk onze prestaties, we hebben twee bouwwerken beklommen, om vervolgens of foto’s te maken, of om naar een concert van brulapen te luisteren. Wat kan een zo'n alfa-mannetje een herrie produceren op niets af.
Zijn diverse huidige politici van faam die daar nog zeer jaloers op kunnen zijn.
Maar aan alle het moois komt een eind (gelukkig;>) De gids is tot 10 uur betaald en zo laat nemen we ook ongeveer afscheid van deze man.
Terug bij het huiske een koude cola in de hangmat. Is ook een erg mooi moment kan ik je vertellen, zeker vanwege de drukkende warmte alhier.
Daarna een verlaat ontbijtje en dan gaan wij naar het andere hotel. De onze heeft namelijk geen zwembad. Het hotel hiernaast wel, en er zit ook een grote groep van Sawadee.
We vallen met ons neus in de boter, men houdt hier Happy hour vanaf 11:00 tot 17:00. Kijk daar houden wij dus ook van.
Ergens laat in de middag komen we verfrist en voldaan terug in ons eigen verblijf.
Straks wellicht de zonsondergang in het park zien, maar ik denk dat de kans daarop steeds kleiner wordt. We hebben de zon al zo hier en daar achter de einder zien verdwijnen. Vermoedelijk doet ie dat hier ook.
Morgen gaan we naar Flores, daar wacht ons een vliegtuig, dat om 7:35 richting Guatemala-stad vertrekt. Vanuit daar gaan we met onze bus, die alvast vooruit gereden is, naar Panajachel. Verwachte aankomst daar is halftwee.
Maar oplettende en goed geïnformeerde meelezers zullen denken. Vliegtuig, minimaal 2 uur van te voren inchecken?
en: Hoe ver is het rijden vanuit Tikal naar Flores.
Nu de wekker morgen zal omstreeks 4:00 staan. Vandaar ook het geringe animo om nu nog de warmte in te gaan om een zon onder te zien gaan.
U bent weer bij voor vandaag en gisteren. Sterker, er is al een deel van de activiteit van morgen verklapt.
We komen elkaar nog tegen op dit blogje

Tot lezens.

Reacties

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!